تاریخچه بلوتوث به هلند باز می‌گردد که توسط یاپ هارتسن ابداع و اختراع شد. این مخترع نام بلوتوث یا همان دندان آبی را از نام پادشاه هلند الهام گرفت. برای ارتباط یا اتصال دستگاه‌های مختلف در فاصله نزدیک از تکنولوژی بلوتوث که یک استاندارد رادیویی و پروتکل ارتباطی است، استفاده می‌شود. برای ایجاد ارتباط ، دو دستگاه باید دارای یک سیستم ارتباطی مشترک مانند میکروچیپ بلوتوث باشند.

ابتدا در سال 1994 در شرکت موبایل اریکسون فکر اولیه بلوتوث به وجود آمد. شرکت سوئدی اریکسون که یک شرکت ارتباطات راه دور است در آن زمان برای ارتباط بین تلفن‌های همراه و گوشی بی‌سیم در حال ساخت یک ارتباط رادیویی کم مصرف و کم هزینه بود.

در سال 1995 کار مهندسی این پروژه شروع شد. در این بین فکر اولیه بلوتوث علاوه بر تلفن‌های همراه و گوشی‌ها،  شامل هرگونه وسایل همراه شد. شرکت اریکسون با چند شرکت دیگر در سال 1998 موافقت نامه این پروژه را امضا کرد که باعث تشکیل گروه SIG شد. انتخاب نام بلوتوث بر اساس نام یک پادشاه دانمارکی به نام هارالد بلاتند (Harald Blaatand) به وجود آمده است. به این شکل که کلمه بلاتند را به زبان انگلیسی انتقال دادند و آن را به شکل بلوتوث تلفظ کردند که به معنای دندان آبی است. بر اساس شهرت پادشاه دانمارکی بر ایجاد صلح و اتحاد بین دانمارک، سوئد جنوبی و نروژ شمالی و مهارت او در مذاکره و ارتباط، شرکت اریکسون نام بلوتوث را برای این فناوری انتخاب کرد. با این امید که بتواند وسایل مختلف را به طور صلح آمیز با یکدیگر متحد کند. جالب است بدانید که طرح لوگوی بلوتوث از حروف اول Harold Bluetooth که به طرز جالبی با هم ترکیب شدند، انتخاب شده است.

در تاریخچه بلوتوث ذکر شده است که نسخه‌های ابتدایی بلوتوث دچار مشکلات و نقص‌هایی بود. اولین سری تکنولوژی بلوتوث نسخه‌های 1.0 و B1.0 بودند که بسیاری از شرکت‌های تولید کننده لوازم الکترونیکی هنگام استفاده از این تکنولوژی برای برقراری ارتباط بین محصولاتشان با مشکلاتی مواجه شدند. در واقع این لوازم برای ارتباط بین دستگاه‌های دیگر آدرس سخت‌افزاری دستگاه (BD-ADDR) را مجبور بودند در هنگام اتصال دو دستگاه فاش کنند که اصول حفظ هویت دستگاه را نقض می‌کردند.

نسخه 1.1 : این نسخه توانست مقدار قابل توجهی از خطاهای دو نسخه قبلی را بپوشاند. در این نسخه قابلیت جدید پشتیبانی از کانال‌های بدون رمزگذاری اضافه شد. همچنین به نمایشگر قدرت سیگنال دریافتی یا همان سیستم (RSSI) Received Signal Strength Indication مجهز شد.

نسخه1.2 : این نسخه تغییرات قابل توجهی را با خود به همراه داشت:

1. افزایش سرعت انتقال اطلاعات تا 721 کیلوبیت در ثانیه

2. برقراری ارتباط سریع‌تر بین دستگاه‌ها

3. پشتیبانی رابط کنترل میزبان Host Controller Interface (HCI) برای three-wire UART

4. استفاده از Adaptive frequency-hopping spread spectrum (AFH) برای جلوگیری از تداخل فرکانس‌های رادیویی

5. ارتباط گسترده همزمان: Extended Synchronous Connection (eSCO) استفاده از این تکنیک و بهتر شدن کیفیت صدای بسته‌های آسیب دیده و ارسال مجدد آن‌ها

نسخه 2.0 : از دهم نوامبر سال 2004 این نسخه مورد استفاده قرار گرفت. قابلیت پشتیبانی از نسخه 1.1 و همچنین انتقال داده و ارزیابی آن را با سرعت سه برابر و در شرایط خاص تا ده برابر نیز انجام می‌دهد. در این نسخه شاهد کارآیی بهینه‌تر بین دستگاه‌ها و پهنای باند بالا بوده‌ایم.

نسخه 2.1 : سازگاری کامل این نسخه با نسخه‌های 1.1 و 2.0 موجب شد تا  از جولای سال 2007  استفاده از آن بین همه مرسوم شود. از قابلیت‌های جدید این نسخه، بهینه سازی هنگام اتصال به دستگاه‌های مختلف و ایجاد لیست در زمان جست‌وجوی دستگاه‌های یافت شده است. همچنین هنگام ارسال اطلاعات توسط دیگران، تونل ارتباطی رمزگذاری شده برای جلوگیری از دزدیده شدن اطلاعات و حفظ امنیت آن‎ها ساخته می‌شود.

نسخه 3.0 : آخرین و سریع‌ترین نسخه موجود در حال حاضر نسخه 3.0 است. این نسخه سرعت انتقال اطلاعات را با بهره‌گیری از باند گسترده رادیویی Ultra-Wideband (UWB) با کمترین انرژی مصرفی، در ثانیه به 480 مگابیت می‌رساند. به دلیل عدم تداخل بین دستگاه‌های مرتبط با یک‌دیگر این تکنولوژی را SSFH نام گذاشته‌اند. همانگونه که گفته شد، بلوتوث یک پروتکل ارتباطی و استاندارد رادیویی برای ارتباط دستگاه‌های الکترونیکی با یک‌دیگر با برد کوتاه ( 1متر تا 100متر) است. تنها دستگاه‌هایی می‌توانند با یک‌دیگر ارتباط برقرار کنند که در فاصله مجاز از هم قرار گرفته باشند.